تعریف ریسک :
احتمال کم شدن سود واقعی سرمایه گذاری نسبت به سود پیش بینی شده را ریسک می گویند که در پی آن ممکن است همه یا بخشی از اصل سرمایه از دست برود.
ریسک پذیری کارآفرینان
ریسک پذیری از بارزترین ویژگیهای شخصیتی کارآفرینان به شمار می رود. شاید از دیدگاه خیلی ها ریسک پذیری به معنای پذیرفتن افراطی خطرات باشد، ولی کارآفرینان اغلب ریسک های متوسط و معتدل را پذیرا هستند. افراد محافظه کار ریسک های بسیار کم خطر را می پذیرند که سود کم ولی مطمئن را در پی دارد چرا که احتمال خطر و در پی آن سرزنش شدن از طرف سایرین بسیار کاهش می یابد. ولی افراد کارآفرین ریسک های متوسط را ترجیح می دهند چرا که مطمئن هستند تلاش هایشان موثر و نتیجه بخش خواهد بود.
ریسک تاثیر زیادی در کارآفرین شدن دارد و کار آفرین بعد از انتخاب هدف، تمامی سعی خود برای تحقق بخشیدن به آن را در برمیگیرد. میل چالش پذیری به بالا رفتن کیفیت وخدمات گروه کارآفرین می انجامد. گفتنی است که به دوری کردن از موقعیت های کم خطر و خیلی پر خطر که در آن چالشی وجود نداشته باشد را ریسک پذیری سنجیده گویند. کارآفرینان باید ریسک پذیر باشند تاایده هایشان به واقعیت تبدیل شود.
سطوح مختلف ریسک پذیری
1) سطح کارگری: باید با ریسک پذیری پایین ثبات را ارمغان آورد.
2) سطح مدیریتی: در این سطح فضای بیشتری جهت ریسک کردن هست ومدیر میتواند با اعمال تغییراتی، به شرطی که تاثیر آن بر کل مجموعه کم باشد تغییری در عملکرد ایجاد کند.
ـ كارآفرينان به طور كلي 4 نوع ريسك را مي پذيرند:
ريسك مالي
بيشتر كارآفرينان، سرمايه خود را از محل پس اندازها و اموال شخصي تامين مي كنند و در صورت شكست، آن را از دست مي دهند. كارآفرينان، خطر چنين ورشكستگي را مي پذيرند و بسياري از مردم از آن جا كه نمي خواهند و نمي توانند پس انداز، خانه، اموال و حقوق خود را به خطر بيندازند، در تاسيس كسب و كار و پذيرش مخاطرات آن نيز موفق نيستند.
ريسك شغلي
اين پرسش هميشه مطرح است كه اگر كارآفرين در فعاليت اقتصادي خويش شكست بخورد، آيا مي تواند شغلي براي خود پيدا كند يا به شغل پيشين باز گردد؟ چنين پديده اي، بزرگ ترين نگراني مديراني است كه مي خواهند يك شغل سازماني مطمئن با حقوق بالا و مزاياي عالي داشته باشند.
ريسك خانوادگي و اجتماعي
آغاز كسب و كار كارآفرينانه، زمان و انرژي زيادي مي طلبد در نتيجه اين تعهدات، كارآفرين ممكن است به واسطه ي تلاش عاشقانه ي خود، لطمات خانوادگي و اجتماعي مانند كمبودها و مشكلات ناشي از عدم حضور خود و تأثيرات آن روي نزديكان و عزيزانش را متحمل شود.
ريسك رواني
شايد بزرگ ترين ريسكي كه يك كارآفرين متحمل مي شود، ريسك سلامت روان باشد. ريسك پول، خانه، همسر، فرزند و دوستان را به نوعي مي توان تعديل نمود اما تنش هاي روحي، استرس، اضطراب و ساير عوامل رواني كه در نتيجه ي شروع و تداوم فعاليت كار آفرينانه بر كار آفرين عارض مي شود، داراي تأثيرات جبران ناپذيري ست.
بنابراين «كارآفريني» مستلزم ريسك بوده و منابع سازمان يا فرد كارآفرين، مدام در خطر باختن قرار دارند و اين زمان- زماني كه مقدمه پيروزي هاي بعدي قرار گيرد- جزئي از كارآفريني به حساب مي آيد. سودآوري، به عنوان يكي از نشانه هاي موفقيت افراد و سازمان هاي كارآفرين، از بازده بالا به دست مي آيد. در يك دنياي رقابتي، بازده بالا، مستلزم ريسك پذیری بالای کارآفرین است.